Historie

Historie v.v. Waterpoort Boys

klik hieronder op de titel om naar de betreffende periode te gaan

De eerste 25 jaar
Gouden generatie
Heen en weer
Topjaar

Zware tijden
Terug naar de derde klasse
Seizoenen met een zwarte rand
Een onvoltooide symfonie ....

De club ontstond begin jaren zeventig uit de verenigingen Woonschiphaven (WSH) en de Jeugdhaven die beide in het zomeravondvoetbal en in de zaal actief waren en die beide een sociale achtergrond hadden. Die achtergrond sloot niet goed aan bij reeds bestaande voetbalverenigingen waarna de gedachte al snel uitging naar een eigen voetbalvereniging. Die werd op 14 november 1973 onder de naam Waterpoort Boys opgericht en was in eerste instantie vooral bedoeld voor jongeren uit de wijk Sperkhem-Tuindorp, van de woonschepenhaven en van het woonwagenkamp. Daarmee werd Waterpoort Boys dat in de beginperiode voor vergaderingen en bijeenkomsten op "de Espel" was aangewezen en in de volksmond beter bekend werd als de WPB, de jongste en kleinste loot aan de Sneker voetbalboom.

De eerste 25 jaar

Bij de oprichting had de club welgeteld 48 leden en daarmee werd niet voldaan aan de minimum eis om door de Friesche Voetbalbond (F.V.B.) tot de competitie te worden toegelaten. In no-time had de club echter het benodigd aantal leden, waarna het eerste elftal in de derde klasse van de Friese Voetbalbond (F.V.B.) begon. Bij dat begin werden de thuiswedstrijden op een veld aan de Kamerlingh Onnesstraat (nu het tracé van de stadsrondweg-oost en het Houkesloot-Aquaduct) gespeeld en moesten de spelers zich omkleden bij Finkenburgh.

Terrein Kamerlingh Onnesstraat

Terrein Jachthavenstraat

Deze foto dateert uit de tijd dat het terrein aan de Kamerlingh Onnesstraat nog de thuisbasis was. Links op de foto Johan "Joetje" de Jong die toen speler-trainer was, en op de achtergrond het pakhuis van kerstballenkoopman Hoomans.

Deze foto werd genomen op de Appelhof zoals het terrein van Hubert Sneek aan de Lemmerweg destijds ook wel werd genoemd, bij een wedstrijd tussen Hubert Sneek ZM en Waterpoort Boys en dateert uit de tijd dat de doelpalen nog van hout en vierkant waren. Op de foto staan twee WPB-coryfeeën van het allereerste uur en wel Evert "Pijpekamp" Westerhof (midden) en doelman Henk "Rus" de Jong (rechts).

Clubgebouw aan de Jachthavenstraat

In 1975 werd het eerste elftal kampioen in de 3e klasse F.V.B. en zeven jaar later verhuisde Waterpoort Boys naar het complex aan de Jachthavenstraat. Daar werd in 1983 ook het 10-jarig bestaan van de club gevierd met o.a. een jubileumwedstrijd tegen een prominentenelftal, met spelers van de andere Sneker clubs en de gastspelers Johan Zuidema, Sjaak Swart, Henny Weering, Jan Blijham en Gerrie Mühren. Dat duel stond onder leiding van internationaal scheidsrechter Egbert Mulder.

Nadat het eerste elftal in het seizoen daarvoor was gedegradeerd, werd op het nieuwe complex het verloren gegane terrein meteen weer teruggewonnen en in 1988 werd dat kampioenschap gevolgd door een nieuwe titel en promotie naar de eerste klasse. Van de kampioenen van '83 waren toen alleen nog Jerry Heerings, Kobus Postma, Johnny Steunebrink en Aalt de Wit over.

Replica aankondiging jubileumwedstrijd

In het grijze verleden maakten de meeste clubs middels een advertentie in het Sneeker Nieuwsblad nog melding van hun wedstrijden, iets wat - en dat geldt ook voor de wedstrijdposters - met de intrede van social media vrijwel volledig "uit het straatbeeld" is verdwenen.

Bij de wedstrijd tegen SDS die overigens in 1-1 eindigde, bedroeg de entreeprijs twee oud Hollandse dukaten (omgerekend € 0,90) en mocht de jeugd tot 14 jaar "voor gees" naar binnen. Verder valt op dat bij de duiding van de ingang "zwembad" tussen haakjes is geplaatst.

Een team van de woonschepenhaven dat mee deed aan de bedrijvencompetitie en waarvan de meeste spelers destijds lid waren van Waterpoort Boys

1980-1981: Waterpoort Boys 3 en de E-pupillen kampioen

Kampioenschap van 1983

Het derde elftal van Waterpoort Boys

Gouden generatie

Met nieuwe namen als o.a. Henk van Bruggen, Cor, Eelke en Pieter Dotinga, Richard de Jong, Nutte de Leeuw, Tinus Meester, Hannes en Tinus Vermaning, was vervolgens sprake van wat men gerust een gouden generatie zou kunnen noemen. Een jaar later veroverde Waterpoort Boys namelijk de Freonskipsbeker door in de finale QVC te verslaan, waarna in 1992 opnieuw een schaal naar de Jachthavenstraat werd gehaald en de hoofdmacht die aansluitend ook algeheel kampioen van de hoofdklasse van de F.V.B. werd, voor het eerst zijn opwachting in de K.N.V.B. maakte.

De ploeg die in 1989 de Freonskipsbeker veroverde

Nadat de club twee seizoenen in de vierde klasse van de K.N.V.B. had gespeeld, werd de F.V.B. opgeheven en werd Waterpoort Boys ingedeeld in de derde klasse van de K.N.V.B. In die klasse deed de vereniging elk jaar mee aan de nacompetitie, maar van promotie kwam het nooit. Tot het seizoen 1997-1998, toen het eerste elftal via de play offs op het veld van Harkemase Boys ten koste van Potetos promotie naar de tweede klasse van de K.N.V.B. wist te bewerkstelligen. In het jaar waarin de kleinste club van Sneek zijn 25-jarig bestaan vierde, was dat absoluut een kroon op dat jubileum.

Tinus Vermaning, de meest dodelijke spits van Waterpoort Boys

Eerste in het topscorersklassement van Janssen Sport

Heen en weer

Het eerste elftal speelt dan hoger dan ooit. Als gevolg van veel blessures duurt het verblijf in de tweede klasse helaas slechts één seizoen en degradeert de club weer naar de derde klasse om twee jaar later (1999-2000) als kampioen van de derde klasse A zijn rentree in de tweede klasse te maken en het avontuur vervolgens zes seizoenen lang vol te houden.

In het voorjaar van 2006 moet de club een stap terug doen en in datzelfde jaar verhuist Waterpoort Boys naar de nieuwe accommodatie op het multifunctionele Sportcentrum Schuttersveld. Niet veel later moet de club afscheid nemen van Nutte de Leeuw die ons in februari 2007 op de leeftijd van nog maar 39 jaar ontviel, waarna het vlaggenschip een paar maanden later het kampioenschap behaalt en opnieuw naar de tweede klasse promoveert. In het seizoen 2007-2008 kwam het tweede elftal een paar goals tekort om de titel te grijpen en een jaar later blijkt het niveau van de tweede klasse mede doordat veel spelers al aardig op leeftijd zijn, voor het eerste toch te hoog gegrepen.

Op 16 augustus 2008 nam Waterpoort Boys het in de beker op tegen grootmacht Harkemase Boys. Na een 1-0 voorsprong (doelpunt Herre van der Velde) werd het uiteindelijk 1-9 voor de Harekieten. Ruim vier jaar later zouden beide clubs elkaar in de beker nog een keer ontmoeten en toen delfde Waterpoort Boys met 0-5 het onderspit.

Topjaar

Spelers vieren de promotie naar de tweede klasse

Bij het begin van het seizoen 2010-2011 werden de oudere spelers bedankt voor bewezen diensten en voerde de club een drastische verjonging door. Die koerswijziging wierp een jaar later al zijn vruchten af (tweede met maar liefst 61 punten) waarna het eerste elftal via de nacompetitie ten koste van Minnertsga naar de tweede klasse promoveerde (zie bovenstaande foto). Dat seizoen was sowieso een topjaar voor Waterpoort Boys, want ook het tweede en derde elftal en de beide jeugdteams werden in dat seizoen kampioen.

In 2012 kreeg de club voor het vervoer naar uitwedstrijden de beschikking over een eigen bus

Zware tijden

Aan het eind van het seizoen 2012-2013 moet de club afscheid nemen van Rudolf Hartkamp, oud-voorzitter, erelid en bovenal WPB'er in hart en nieren, die op 65-jarige leeftijd overlijdt. In datzelfde seizoen draait de hoofdmacht na een goede start na de winterstop moeizaam en uiteindelijk had de hoofdmacht de nacompetitie waarin achtereenvolgens Oudehaske en TOP '63 de tegenstanders waren, nodig om het vege lijf te redden. Ook het seizoen daarop loopt het door veel blessures en een te smalle selectie niet echt goed. De club die in november 2013 met een feestavond het 40-jarig jubileum vierde, beleefde dan ook zware tijden en op maandag 20 januari 2014 verschijnt daarover een paginagroot artikel in de Leeuwarder Courant.

Leeuwarder Courant - maandag 24 januari 2014

In het voorjaar van 2014 gaat het iets beter. Waterpoort Boys sprokkelt week na week punten bijeen en pakt wedstrijd na wedstrijd de laatste strohalm (zie onderstaande foto uit het Sneeker Nieuwsblad). Met een indrukwekkende eindsprint komt een plaats die recht geeft op nacompetitie, in zicht maar uiteindelijk werd de eindsprint te laat ingezet om evenals een jaar eerder alsnog via de barrage handhaving af te dwingen. Begin mei 2014 valt thuis tegen CVVO het doek en na twee seizoenen in de tweede klasse degradeert het vlaggenschip naar de derde klasse.

Waterpoort Boys pakte in de strijd tegen degradatie de laatste strohalm en vierde dat uitbundig

Terug naar de derde klasse

In de derde klasse ging het in het seizoen 2014-2015 aanvankelijk stroef. Pas in de slotfase van de competitie klom de hoofdmacht gestaag naar boven en uiteindelijk werd Waterpoort Boys, zij het op ruime afstand van de kop van de ranglijst, gedeeld zesde en wist het de derde periodetitel te pakken. In de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse bleek in de eerste ronde SC Berlikum te sterk en daarmee bleef het kampioenschap van het zaalvoetbalteam dat voor het eerst aan de competitie meedeed, dat seizoen het enige hoogtepunt.

In januari 2016 bleek de supportersbus waarmee Waterpoort Boys veel opzien baarde, niet langer inzetbaar. Daarnaast moest de club diezelfde maand afscheid nemen van Gerrit Witteveen (61), die bij de oprichting van de club in 1973 als eerste lid van Waterpoort Boys bij de bond werd ingeschreven. Sportief gezien ging het de Wéé Péé Béé in het seizoen 2015-2016 daarentegen voor de wind. Zo behaalde het futsalteam van Waterpoort Boys op het OFK een fraaie derde plaats en werd de kwartfinale van de noordelijke beker bereikt, terwijl het team zich uiteindelijk eenvoudig op het hogere niveau wist te handhaven. Daarnaast deed het eerste elftal tot drie weken voor het einde mee om de titel, plaatste het tweede zich voor de nacompetitie om promotie en mocht de club met het kampioenschap van het vijfde opnieuw een hoogtepunt in de annalen bijschrijven.

In 2016-2017 was het hoogtepunt voorbehouden aan het derde elftal (foto), dat na een sterk gespeelde beslissingswedstrijd tegen HJSC 2 de titel voor zich opeiste. De mannen van het tweede eindigden als derde en kwalificeerden zich voor de nacompetitie, maar daarin werd de formatie meteen in de eerste ronde door de latere promovendus SV Urk 4 geëlimineerd. Waterpoort Boys 4 en 5 en het futsalteam presteerden alle drie naar behoren en sloten de competitie af in het linkerrijtje, een positie die voor de hoofdmacht en al helemaal voor de in de competitie debuterende dames niet een moment in beeld was.

Waterpoort Boys 3 wist op de laatste speeldag een beslissingswedstrijd af te dwingen en haalde in die wedstrijd tegen HJSC 2 alsnog de titel binnen.

De dames sloten zowel de na- als voorjaarsreeks met de rode lantaarn af, terwijl het keurkorps dat zich wel voor het eerst in de historie voor de achtste finales van de beker kwalificeerde, vrijwel het gehele seizoen in de onderste regionen bivakkeerde en pas via de nacompetitie ten koste van Nagele het verblijf in de derde klasse wist te verlengen.

Seizoenen met een zwarte rand

Een seizoen later (2017-2018) bracht de club voor het eerst sinds jaren weer een aantal jeugdteams binnen de lijnen. Die teams waren met name in de voorjaarreeks zeer succesvol, terwijl de club aan het einde van de rit alsnog het kampioenschap van het vijfde elftal mocht begroeten (foto). De nacompetitie liep voor het eerste elftal daarentegen verkeerd af. Na een moeizaam seizoen waarin de hoofdmacht vrijwel continue voor handhaving vocht, degradeerde het eerste elftal na verlies in de eerste ronde van de nacompetitie naar de vierde klasse en daarmee werd het toch een seizoen met een zwarte rand.

Het seizoen 2018-2019 verliep aanvankelijk bijzonder voorspoedig. Medio november won het eerste elftal de eerste periodetitel en verzekerde zich daarmee van deelname aan de play offs om promotie naar de derde klasse.

Dat succes werd in de eerste maanden van 2019 echter overschaduwd door het overlijden van een aantal mensen die of zelf of via familieleden heel nauw bij onze club betrokken waren.

Het vijfde elftal werd na een zege op SC Joure 6 op de laatste speeldag alsnog kampioen.

JO8 was één van de drie jeugdteams van Waterpoort Boys die de titel naar het Schuttersveld haalde

Vanuit sportief oogpunt hing er ook een sluier over de club, want behoudens het eerste, het tweede, het vrouwenteam en het futsalteam kenden de andere seniorenteams een moeizaam seizoen en uiteindelijk wist geen van deze teams eremetaal te veroveren. Ook in de nacompetitie bleef succes uit, want zowel het eerste als het futsalteam werd in de eerste ronde meteen uitgeschakeld. Het succes moest dit seizoen dan ook vooral van de jeugd komen en in de voorjaarsreeks zorgden zowel Waterpoort Boys JO17-1, JO17-2 als JO8 (foto) er voor dat er op het Schuttersveld eindelijk iets te vieren viel.

Een onvoltooide symfonie ....

Halverwege maart 2020 werden de sportparken vanwege het coronavirus tot "verboden gebied" verklaard. Door die maatregel werd de competitie in eerste instantie stil gelegd en uiteindelijk niet meer hervat, terwijl diverse activiteiten van de agenda werden gehaald.

Toch zal 2019-2020 vooral de historie ingaan als het seizoen, waarin de club afscheid moest nemen van lid van verdienste Grietje Meester-Plantenga en van erelid en clubicoon Johan "Joetje" de Jong (foto) die ons beide na een periode van ziek zijn ontvielen.

Hoewel het eerste elftal ten tijde van het stopzetten van de competitie nog kans op een periodetitel maakte en Waterpoort Boys VR1 (foto) hard op weg was om de titel te veroveren, werd het seizoen een onvoltooide symfonie zonder hoogtepunten, al wist het vrouwenteam samen met Niels Homan tijdens de crisis met hun "StayAtHomeChallenge" wel een ieders hart te veroveren.

Johan "Joetje" de Jong

Waterpoort Boys VR1

Het seizoen 2020-2021 bleek al na een paar weken een déjà vu, want halverwege oktober werd de competitie andermaal stopgezet en waren alleen trainingen en onderlinge wedstrijden (beide met beperkingen) toegestaan. Vervolgens werden de competities opnieuw geannuleerd en kwam alleen Waterpoort Boys JO11 tegen het einde van de rit nog een aantal keren en met succes in actie. Bij de overige teams bleef het bij een paar wedstrijden in september en oktober, waarbij het eerste elftal na een goede voorbereiding en dito bekercampagne een niet al te beste start beleefde en een paar keer een forse nederlaag moest incasseren.

Promotie

Het zag er in het begin van het seizoen 2021-2022 absoluut niet naar uit, maar thuis tegen SV NOK begon voor het eerste elftal bij wijze van spreken de victorie. Na die eerste zege bleef de hoofdmacht van Waterpoort Boys maar liefst negentien speelronden zonder nederlaag en plaatste men zich als nummer twee van de ranglijst meteen voor de finale van de nacompetitie, waarin herkanser en derdeklasser TONEGO uiteindelijk niet bij macht bleek om Waterpoort Boys van promotie naar de derde klasse af te houden.

Waterpoort Boys 1 viert de promotie

Het tweede elftal kwam niet in de buurt van promotie, al mocht men de zeer jonge selectie zeker als excuus aanvoeren. Waterpoort Boys 3 en Waterpoort Boys VR1 deden daarentegen lang mee om de hoofdprijs, doch aan het einde van de rit moest men de eer toch aan anderen laten. De eer van onze club werd daarnaast hoog gehouden door het vierde en het zesde die beide in de top eindigden, terwijl het aantrekkelijk spelende Waterpoort Boys JO12 in de in fasen opgedeelde competitie goede en minder goede resultaten afwisselde.

In het seizoen waarin in de maanden december en januari vanwege corona niet gevoetbald werd, weer de club begin november in al zijn vezels geraakt door het verschrikkelijke bericht dat Lucinda Piek, de vriendin van onze vriend Niels Homan, op de veel te jonge leeftijd van 26 jaar was overleden. Vier dagen later speelde het vrouwenteam ter nagedachtenis aan Lucinda een erewedstrijd.

Bij dat eerbetoon bleek andermaal de grote eensgezindheid van de leden van de club, een eensgezindheid die al lang niet meer alleen door jongeren uit de wijk Sperkhem-Tuindorp, van de woonschepenhaven en van het woonwagenkamp ten toon wordt gespreid. Waterpoort Boys - eens de kleinste voetbalclub van Sneek - is namelijk uitgegroeid tot een vereniging waar niet alleen alles op en om vrijwilligers draait en nog een echte clubbinding bestaat, maar waar - en niet onbelangrijk - iedereen welkom is en zichzelf kan zijn 🏳️‍🌈.