Waterpoort Boys 45+ tweede bij OFK
|
Dat gebeurde in een wedstrijd, waarin het met een aantal A-junioren "versterkte" Nijland Waterpoort Boys het spel liet maken. "Ynsakje" was dan ook een veel gehoorde kreet op het naar clubicoon Zweitse Huitema vernoemde sportpark. Die tactiek werkte echter niet, want de Snekers met o.a. de geroutineerde André Pasveer, Johan Pasveer en Hannes Vermaning in de gelederen lieten zich in de omschakeling echter niet verrassen. Integendeel, Waterpoort Boys domineerde de wedstrijd en maakte via drie treffers van Tinus Vermaning het verschil. Dat verschil had overigens nog groter kunnen zijn, maar een aantal keren stond het vizier bij de geel-blauwe squadra net niet in de goede stand.
Niettemin greep Waterpoort Boys 5 zoals hiervoor al werd vermeld, door die zege op doelsaldo de koppositie, een positie die men moet delen met Sneek Wit Zwart ZM2. Die ploeg komt ijs en weder dienende komende zaterdag naar het Schuttersveld en dus is er dan niet alleen sprake van een stadsderby, maar ook van een absolute topper. De aanvang van die wedstrijd is overigens om 14.30 uur. Nijland 3 - Waterpoort Boys 5 0-3 Doelpunten Waterpoort Boys: 0-1 Tinus Vermaning, 0-2 Tinus Vermaning, 0-3 Tinus Vermaning |
Waterpoort Boys vijf wint "met de borst vooruit"-trofee
01-10-2017
De arbiter bij de wedstrijd tussen Scharnegoutum '70 3 en "ut vijfde" van vorige week beschreef het bezoe-kende team als een imbeciel ploegje. Afgaande op die beschrijving zou je bij de clash tussen Waterpoort Boys zes en vijf de ME verwachten.
Welnu, die was er niet bij de wedstrijd van de week oftewel "the Clash" tussen de matadoren met aan beide zijden namen die toch een niet onaanzienlijk deel van de historie van de Wéé Péé Béé vorm hebben gegeven. Wat te denken van Tinus en Hannes Vermaning bij "ut vijfde" en van Jelmer Kemper en Stan Greidanus bij "ut zesde". Namen die een bezoek aan het duel der giganten absoluut rechtvaardigen. Een duel dat beslist, wie het komende halfjaar en tot de return met de borst vooruit over het Schuttersveld mag lopen, en dat derhalve om meer gaat dan de overwinning alleen.
De borst vooruit werd uiteindelijk een prooi voor "ut vijfde", maar daar zag het in de openingsfase niet naar uit. Het fittere team van coach Raymond Scholten was in die fase de bovenliggende partij en had in die fase meer afstand moeten en kunnen nemen. Nu bleef het bij één treffer. De uithaal van Jelmer Kemper vanaf de rand van de zestien was echter wel één om in te lijsten. Naarmate de eerste helft vorderde kreeg de slimheid meer grip op de wedstrijd en lieten de "oudjes" van "ut vijfde" bij vlagen fraaie staaltjes zien. Een wereldpass van Hannes Vermaning over de hele en een panna van Johan Pasveer waren een paar van de krenten in de pap. Een andere krent werd op slag van rust uitgepakt, toen Anne Odding volledig vrijstaand de gelijkmaker liet noteren.
Dat de wedstrijd langzaam maar zeker kantelde, openbaarde zich onmiddellijk na de thee. Na een actie vanaf de linkerkant belandde een schot van Hannes Vermaning maar net naast de goal. Die goal werd even later wel gevonden, maar het ontging de arbiter van dienst dat de bal ruim over de doellijn was geweest. Hoewel de "scheids" absoluut niet tegen de Wéé Péé Béé floot, kreeg "ut zesde" daarbij de hulp van de leidsman en werd "ut vijfde" een zuivere treffer door de neus geboord.
Vervolgens kreeg "Muske" twee keer de mogelijkheid om zijn ploeg op voorsprong te zetten, doch de voortreffelijke doelman van "ut zesde" kwam evenzo vele malen als winnaar uit de strijd. Diezelfde doelman moest, nadat zijn collega aan de andere kant met een prima redding een tegentreffer had weten te voorkomen, even later aan de noodrem trekken, toen Tinus Vermaning vanuit buitenspelpositie vertrok en opnieuw alleen op hem afkwam. Strafschop en met Vermaning zelf achter de bal een bijna zekere treffer. Zo ook nu en derhalve 2-1 voor "ut vijfde".
Die voorsprong leek even later te verdampen, toen Jelmer Kemper de bal richting de kruising stuurde. Een gelijke stand zou echter de verhoudingen een tikkeltje op zijn kop hebben gezet, want de "goochemerds" van "ut vijfde" waren zeker na rust een ietsje, pietsje beter dan de troepen van Raymond Scholten. Dat overwicht werd kort voor het einde van de reguliere speeltijd nog eens geaccentueerd, toen Hannes Vermaning de bal langs de doelman tikte en Frederik Hendriks de bal in een ultieme poging om het noodlot nog af te wenden over zijn eigen doellijn gleed. Daarmee was de wedstrijd beslist en kwam "met de borst vooruit"-trofee terecht bij de ploeg die daar op basis van de wedstrijd toch het meeste aanspraak op mocht maken en die vooraf eigenlijk al een enorm voordeel had. Het bezoekende vijfde speelde namelijk in het blauw en dat kleed nu eenmaal slanker af.
Waterpoort Boys 6 - Waterpoort Boys 5 1-3 (1-1)
Doelpunten: 1-0 Jelmer Kemper, 1-1 Anne Odding, 2-1 Tinus Vermaning (pen.), 3-1 Frederik Hendriks (e.d.)
Scheidsrechter: A. de Wit
De borst vooruit werd uiteindelijk een prooi voor "ut vijfde", maar daar zag het in de openingsfase niet naar uit. Het fittere team van coach Raymond Scholten was in die fase de bovenliggende partij en had in die fase meer afstand moeten en kunnen nemen. Nu bleef het bij één treffer. De uithaal van Jelmer Kemper vanaf de rand van de zestien was echter wel één om in te lijsten. Naarmate de eerste helft vorderde kreeg de slimheid meer grip op de wedstrijd en lieten de "oudjes" van "ut vijfde" bij vlagen fraaie staaltjes zien. Een wereldpass van Hannes Vermaning over de hele en een panna van Johan Pasveer waren een paar van de krenten in de pap. Een andere krent werd op slag van rust uitgepakt, toen Anne Odding volledig vrijstaand de gelijkmaker liet noteren.
Dat de wedstrijd langzaam maar zeker kantelde, openbaarde zich onmiddellijk na de thee. Na een actie vanaf de linkerkant belandde een schot van Hannes Vermaning maar net naast de goal. Die goal werd even later wel gevonden, maar het ontging de arbiter van dienst dat de bal ruim over de doellijn was geweest. Hoewel de "scheids" absoluut niet tegen de Wéé Péé Béé floot, kreeg "ut zesde" daarbij de hulp van de leidsman en werd "ut vijfde" een zuivere treffer door de neus geboord.
Vervolgens kreeg "Muske" twee keer de mogelijkheid om zijn ploeg op voorsprong te zetten, doch de voortreffelijke doelman van "ut zesde" kwam evenzo vele malen als winnaar uit de strijd. Diezelfde doelman moest, nadat zijn collega aan de andere kant met een prima redding een tegentreffer had weten te voorkomen, even later aan de noodrem trekken, toen Tinus Vermaning vanuit buitenspelpositie vertrok en opnieuw alleen op hem afkwam. Strafschop en met Vermaning zelf achter de bal een bijna zekere treffer. Zo ook nu en derhalve 2-1 voor "ut vijfde".
Die voorsprong leek even later te verdampen, toen Jelmer Kemper de bal richting de kruising stuurde. Een gelijke stand zou echter de verhoudingen een tikkeltje op zijn kop hebben gezet, want de "goochemerds" van "ut vijfde" waren zeker na rust een ietsje, pietsje beter dan de troepen van Raymond Scholten. Dat overwicht werd kort voor het einde van de reguliere speeltijd nog eens geaccentueerd, toen Hannes Vermaning de bal langs de doelman tikte en Frederik Hendriks de bal in een ultieme poging om het noodlot nog af te wenden over zijn eigen doellijn gleed. Daarmee was de wedstrijd beslist en kwam "met de borst vooruit"-trofee terecht bij de ploeg die daar op basis van de wedstrijd toch het meeste aanspraak op mocht maken en die vooraf eigenlijk al een enorm voordeel had. Het bezoekende vijfde speelde namelijk in het blauw en dat kleed nu eenmaal slanker af.
Waterpoort Boys 6 - Waterpoort Boys 5 1-3 (1-1)
Doelpunten: 1-0 Jelmer Kemper, 1-1 Anne Odding, 2-1 Tinus Vermaning (pen.), 3-1 Frederik Hendriks (e.d.)
Scheidsrechter: A. de Wit
Geen programma met Muske, maar wel kampioen
14-05-2016
Vroeger op regenachtige zondagen keek ik 's morgens met de kids op de NDR vaak naar "das Programm mit der Maus". Niet dat dit iets met voetbal te maken heeft, maar ik moest er gewoon aan denken, toen ik naar het noorden reed voor de wedstrijd tussen Foarut vier en Waterpoort Boys vijf., In dat team van de Wéé Péé Béé speelt normaliter namelijk ene Tinus Vermaning (foto links), sluipschutter van beroep en met bijna 200 goals all-time topscorer van Waterpoort Boys
Vermaning, misschien een tikkeltje strammer dan in zijn allerbeste dagen, is nog immer een slimme speler en zijn "license to kill" is na al die jaren nog steeds niet verbleekt. Die kwaliteiten bezorgden hem de bijnaam "Muske" en de wedstrijd van deze middag zou dus eigenlijk de Sneker variant op dat NDR-programma oftewel "ut programma met Muske" moeten zijn, ware het niet dat hij in geen velden of wegen te bekennen was.
En dat terwijl de kampioenswedstrijd op het programma staat. Samen met zijn ploeggenoten, waarvan een aantal in het verleden ook op een behoorlijk niveau tegen een balletje trapten, was Muske dit seizoen in de zesde klasse ongenaakbaar. We schrijven 14 mei anno 2016 en in de schaduw van wat eens een vakantieparadijs was, kan de rest van de selectie van teammanager FreddieTop de schaal binnenhalen. Dat verbaast mij overigens niks, want de spelerslijst op de website is bijna net zo lang als een volle rol toiletpapier en omvat meer dan twee elftallen. En dus moet Freddie's gang wel tot de fitste van de zesde klasse behoren.
Op die lijst staan overigens namen als de De Jong's, de Pasveer's, de Walstra's en uiteraard de Vermaning's, stuk voor stuk geslachten die in het verleden een niet weg te cijferen bijdrage aan de roemruchte historie van Waterpoort Boys hebben geleverd en waarvan een aantal absoluut een plek in het jubileumboek zal krijgen, als dat over een aantal jaren ter ere van het vijftig jarig bestaan van de drukpersen rolt. In dat boek zal dan ook het vijfde van 2015-2016 ongetwijfeld een prominente plaats krijgen, want de ploeg voerde vanaf het begin van de competitie de ranglijst aan en moest in alle tot vandaag gespeelde wedstrijden maar één keer een gelijkspel toestaan en wel in de thuiswedstrijd tegen het derde van de "Kypmantsjes".
Vandaag treden de geel-blauwen aan tegen Foarut vier. Dat is op de lengte van een forse beklinkerde straat de nummer tien van de ranglijst, Toch neemt dat vreemd genoeg de spanning niet weg bij de Sneker maestro's, waarvan een aantal in het verleden toch voor iets hetere vuren heeft gestaan. Sommigen, die als voetballer op hun niveau toch bijna alles hebben meegemaakt wat een voetballer kan meemaken, hadden naar verluidt een ietwat onrustige nacht achter de rug en hadden deze morgen wel tig keer gecontroleerd, of zij hun schone pendek en alle andere noodzakelijke attributen wel in hun voetbaltas had gestopt.
Die tassen stonden volgens welingelichte bronnen al op donderdag klaar en toen ik aankwam al lang en breed in de kleedkamer van het Schatzenburg, waar de acteurs van Wéé Péé Béé vijf inmiddels met toch ietwat bleke kopjes aan de warming-up waren begonnen, Die werd overigens bij de eerste regendruppen abrupt beëindigd en ingeruild voor een plekje in de dug-out. Echter toen de overigens prima leidende arbiter aanstalten maakte om voor het begin te fluiten, was er geen schuilen meer aan.
Kort na het begin bleek, dat Hannes Vermaning niet verder kon en zich moest laten vervangen. Voor hem in de plaats kwam Johnny Steunebrink en dat is qua bewegingen op 55-jarige leeftijd nog steeds een goede replica van Jesper Olsen. Steunebrink was dan ook de man, die halverwege de eerste helft de ban brak en met een prachtig lobje over de keeper de 0-1 liet noteren. Daarvoor was hij vanuit de dugout getuige geweest van een schot van Ronald de Haan en een wippertje van dezelfde speler, dat net te kort was om de goalie van Foarut te verrassen. Ook een fraaie actie van Jan van der Meulen was even later net niet goed genoeg en eindigde in het zijnet.
Vervolgens bracht de inmiddels ingevallen Johhny Steunebrink met goed voorbereidend werk spits Anne Odding in stelling, maar de poging van de aanvalsleider smoorde in een mêlee aan tegenstanders. Een vrije trap van Ronald de Haan na een op hemzelf begane overtreding, miste vervolgens de juiste richting, waarna Steunebrink met de hiervoor reeds beschreven goal het goede voorbeeld gaf (0-1). Die voorsprong werd niet veel later verdubbeld, toen Gerrit Nijdam na een prima aanval over de rechterkant Ronald de Haan bereikte en die vanaf een meter of tien de doelman met een harde inzet geen kans liet.
Kort na rust wist Waterpoort Boys uit een aantal hachelijke situaties geen munt te slaan en wist de doelman van Foarut knap uit de bovenhoek te ranselen. Vervolgens produceerde Ronald de Haan bedoeld of onbedoeld een lob, die maar net naast de goal verdween. Die missers kwam de ploeg bijna duur te staan, want langzaam maar zeker vloeiden de krachten aan Sneker zijde weg. Dat leidde aan de andere kant tot een eerste schrikmoment, maar tot opluchting van de geel-blauwen ging de bal echter voorlangs, Even later moest Waterpoort Boys toch de 1-2 incasseren, toen Foarut in het linker blok van de Sneker defensie iets te veel ruimte kreeg en de bal via de binnenkant van de paal achter de kansloze WPB-doelman plofte. Die aansluiting vormde de inleiding voor een spannende slotfase, waarbij de druk op de Sneker goal toenam. Michel Schilt wist in die fase ten koste van een corner echter erger leed te voorkomen, terwijl in de "dying seconds of the game" de spits van Foarut compleet over de bal maaide en daarmee een levensgrote kans om zeep hielp. Dat was ook zo;n beetje de laatste dreiging van de thuisclub, want niet veel later blies de man in het zwart voor de laatste keer op zijn fluit en was de titel van Waterpoort Boys een feit.
Wat zoals hiervoor al werd vermeld, eigenlijk "Ut programma met Muske" had moeten worden, eindigde derhalve in 1-2 zege voor Waterpoort Boys vijf en daarmee kon de vlag voor het elftal van Freddie Top eindelijk in top en kon de champagne ontkurkt worden, al hadden de meesten ongetwijfeld meer belang bij het nat, dat al decennia lang als heerlijk helder te boek staat. Dat laatste zal na de douche naar ik aanneem dan ook rijkelijk gevloeid hebben en eerlijk is eerlijk, iedere druppel daarvan is na zo'n topseizoen meer dan verdiend.
Vermaning, misschien een tikkeltje strammer dan in zijn allerbeste dagen, is nog immer een slimme speler en zijn "license to kill" is na al die jaren nog steeds niet verbleekt. Die kwaliteiten bezorgden hem de bijnaam "Muske" en de wedstrijd van deze middag zou dus eigenlijk de Sneker variant op dat NDR-programma oftewel "ut programma met Muske" moeten zijn, ware het niet dat hij in geen velden of wegen te bekennen was.
En dat terwijl de kampioenswedstrijd op het programma staat. Samen met zijn ploeggenoten, waarvan een aantal in het verleden ook op een behoorlijk niveau tegen een balletje trapten, was Muske dit seizoen in de zesde klasse ongenaakbaar. We schrijven 14 mei anno 2016 en in de schaduw van wat eens een vakantieparadijs was, kan de rest van de selectie van teammanager FreddieTop de schaal binnenhalen. Dat verbaast mij overigens niks, want de spelerslijst op de website is bijna net zo lang als een volle rol toiletpapier en omvat meer dan twee elftallen. En dus moet Freddie's gang wel tot de fitste van de zesde klasse behoren.
Op die lijst staan overigens namen als de De Jong's, de Pasveer's, de Walstra's en uiteraard de Vermaning's, stuk voor stuk geslachten die in het verleden een niet weg te cijferen bijdrage aan de roemruchte historie van Waterpoort Boys hebben geleverd en waarvan een aantal absoluut een plek in het jubileumboek zal krijgen, als dat over een aantal jaren ter ere van het vijftig jarig bestaan van de drukpersen rolt. In dat boek zal dan ook het vijfde van 2015-2016 ongetwijfeld een prominente plaats krijgen, want de ploeg voerde vanaf het begin van de competitie de ranglijst aan en moest in alle tot vandaag gespeelde wedstrijden maar één keer een gelijkspel toestaan en wel in de thuiswedstrijd tegen het derde van de "Kypmantsjes".
Vandaag treden de geel-blauwen aan tegen Foarut vier. Dat is op de lengte van een forse beklinkerde straat de nummer tien van de ranglijst, Toch neemt dat vreemd genoeg de spanning niet weg bij de Sneker maestro's, waarvan een aantal in het verleden toch voor iets hetere vuren heeft gestaan. Sommigen, die als voetballer op hun niveau toch bijna alles hebben meegemaakt wat een voetballer kan meemaken, hadden naar verluidt een ietwat onrustige nacht achter de rug en hadden deze morgen wel tig keer gecontroleerd, of zij hun schone pendek en alle andere noodzakelijke attributen wel in hun voetbaltas had gestopt.
Die tassen stonden volgens welingelichte bronnen al op donderdag klaar en toen ik aankwam al lang en breed in de kleedkamer van het Schatzenburg, waar de acteurs van Wéé Péé Béé vijf inmiddels met toch ietwat bleke kopjes aan de warming-up waren begonnen, Die werd overigens bij de eerste regendruppen abrupt beëindigd en ingeruild voor een plekje in de dug-out. Echter toen de overigens prima leidende arbiter aanstalten maakte om voor het begin te fluiten, was er geen schuilen meer aan.
Kort na het begin bleek, dat Hannes Vermaning niet verder kon en zich moest laten vervangen. Voor hem in de plaats kwam Johnny Steunebrink en dat is qua bewegingen op 55-jarige leeftijd nog steeds een goede replica van Jesper Olsen. Steunebrink was dan ook de man, die halverwege de eerste helft de ban brak en met een prachtig lobje over de keeper de 0-1 liet noteren. Daarvoor was hij vanuit de dugout getuige geweest van een schot van Ronald de Haan en een wippertje van dezelfde speler, dat net te kort was om de goalie van Foarut te verrassen. Ook een fraaie actie van Jan van der Meulen was even later net niet goed genoeg en eindigde in het zijnet.
Vervolgens bracht de inmiddels ingevallen Johhny Steunebrink met goed voorbereidend werk spits Anne Odding in stelling, maar de poging van de aanvalsleider smoorde in een mêlee aan tegenstanders. Een vrije trap van Ronald de Haan na een op hemzelf begane overtreding, miste vervolgens de juiste richting, waarna Steunebrink met de hiervoor reeds beschreven goal het goede voorbeeld gaf (0-1). Die voorsprong werd niet veel later verdubbeld, toen Gerrit Nijdam na een prima aanval over de rechterkant Ronald de Haan bereikte en die vanaf een meter of tien de doelman met een harde inzet geen kans liet.
Kort na rust wist Waterpoort Boys uit een aantal hachelijke situaties geen munt te slaan en wist de doelman van Foarut knap uit de bovenhoek te ranselen. Vervolgens produceerde Ronald de Haan bedoeld of onbedoeld een lob, die maar net naast de goal verdween. Die missers kwam de ploeg bijna duur te staan, want langzaam maar zeker vloeiden de krachten aan Sneker zijde weg. Dat leidde aan de andere kant tot een eerste schrikmoment, maar tot opluchting van de geel-blauwen ging de bal echter voorlangs, Even later moest Waterpoort Boys toch de 1-2 incasseren, toen Foarut in het linker blok van de Sneker defensie iets te veel ruimte kreeg en de bal via de binnenkant van de paal achter de kansloze WPB-doelman plofte. Die aansluiting vormde de inleiding voor een spannende slotfase, waarbij de druk op de Sneker goal toenam. Michel Schilt wist in die fase ten koste van een corner echter erger leed te voorkomen, terwijl in de "dying seconds of the game" de spits van Foarut compleet over de bal maaide en daarmee een levensgrote kans om zeep hielp. Dat was ook zo;n beetje de laatste dreiging van de thuisclub, want niet veel later blies de man in het zwart voor de laatste keer op zijn fluit en was de titel van Waterpoort Boys een feit.
Wat zoals hiervoor al werd vermeld, eigenlijk "Ut programma met Muske" had moeten worden, eindigde derhalve in 1-2 zege voor Waterpoort Boys vijf en daarmee kon de vlag voor het elftal van Freddie Top eindelijk in top en kon de champagne ontkurkt worden, al hadden de meesten ongetwijfeld meer belang bij het nat, dat al decennia lang als heerlijk helder te boek staat. Dat laatste zal na de douche naar ik aanneem dan ook rijkelijk gevloeid hebben en eerlijk is eerlijk, iedere druppel daarvan is na zo'n topseizoen meer dan verdiend.
HOOFDSPONSOR
STERSPONSORS